سنگ کاظم خان

دورتادور اين سنگ را با بريدن بدنه آن به شکل راهي درآورده‌اند که عرض آن 60 متر و طولش در حدود 500 متر است. تنها راه دستيابي به بالاي سنگ همين راه است. عرض اين معبر به سمت فوقاني آن کاسته مي‌شود، به طوري که در بالاي سنگ به 6 متر کاهش مي‌يابد. شکل اين سنگ صاف و يکپارچه و قلعه درداري بر بالاي آن واقع است.

آثار عمارت و ساختمان‌هاي متعددي از سنگ‌هاي بزرگ و تراشيده در پي و بناي اين قلعه به چشم مي‌خورد که در حال حاضر از بين رفته‌اند. در محل قلعه تعدادي سنگ قبر مرمرين سفيد و درخشان وجود داشته که روي آنها عباراتي به خط نسخ زيبايي حکاکي شده بود. اين سنگ‌هاي مرمر مفقود شده‌اند. در بالاي قلعه مزبور چاهي وجود دارد که طول و عرض آن 5/2 و عمق آن 8 متر است و به گونه‌اي طراحي شده بود که در مواقع باراني آب شيرين لازم را جمع‌آوري کند. بر روي اين صخره‌ به دستور کاظم‌خان قراول‌خانه مستحکمي با دري از سنگ مرمر احداث شده و روي يکي از پايه‌هاي مرمري عبارت «ابونصر حسن بهادرخان حکمران . . . » و روي پايه ديگر نيز عبارت «الطرفر علي الله السلطان الاعظم الحسين . . . » را با خط زيبايي حکاکي کرده‌اند که متاسفانه به علت شکسته شدن پايه‌ها، بقيه عبارات از بين رفته است. در اين قلعه به دستور کاظم‌خان ساختمان دو طبقه‌اي نيز بنا شده که زماني مورد استفاده خود و خانواده‌اش بوده است.

کاظم‌خان در اين قلعه، آهنگري، ريخته‌گري و قايق‌سازي داير کرده بود و در ضمن به ساختن توپ سرپر و باروت و فشنگ و غيره نيز مي‌پرداخت. اين قلعه، فقط يک در دارد که به جاده سنگي باز مي‌شود. در قرن 7 هجري به دستور هلاکوخان قلعه قيرخلار را که به صورت مخروبه بوده، تجديدبنا مي‌کنند. گويا به دستور هلاکوخان کليه خزاين آن را که از عراق و ساير کشورها به غارت جمع‌آوري کرده بوده، به قلعه شاهي انتقال دادند و در جاي امني پنهان کردند. شايع است که مدفن او نيز در اينجاست و از اين رو آن را گور قلعه نيز مي‌گويند.