دودران، روستایی است از توابع شهرستان نمین در استان اردبیل ایران.

این روستا در استان اردبیل و در نزدیکی شهرستان نمین قرار دارد آب و هوای سرد کوهستانی داشته و اغلب دمایی کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد در تابستان دارد شغل مردم روستا دامداری و کشاورزی می‌باشد. صنایع دستی مردم روستا گلیم، آویز از بوته اسپند و... می‌باشد.

روستای دودران دهی است از دهستان ویلکیچ شمالی بخش مرکزی شهرستان نمین استان اردبیل. در طول جغرافیایی¢۳۰ و o48 و عرض جغرافیایی ¢۲۸ و o38 و ارتفاع متوسط ۱۴۲۰ متر از سطح دریا قرار دارد. ناحیه‌است تپه‌ای و سرد و خشک و در ۲ کیلومتری جنوب خاوری نمین واقع است. رودخانه‌ای که کشتزارهای این قریه را آبیاری می کندمعروف به رودخانه خانقاه (خنه‌یی چایی) است که از کوههای خانقاه علیا، نوده و خشه حیران سرچشمه گرفته از شرق آبادی گذشته به رودخانه قره سو می‌ریزد.

از معادن زیر زمینی معدن سنگ دودران را می توان نام برد که یکی از معدود معادنیست که دارای سنگهای مرغوب می‌باشد و از معروفیت خاصی برخوردار است. کشت محصولات کشاورزی آبی و دیمی است. آب کشاورزی از رودخانه خانقاه تامین می‌شود. و آب آشامیدنی که قبلاً از چشمه روستا (بویوک بولاق و خردابولاق) تامین می‌گردید اکنون از آب لوله کشی شده استفاده می‌گردد و از فرآورده‌های کشاورزی این روستا: گندم، جو، یونجه، گاودانه و بنشن.... و از میوه جات: گلابی و سیب، گیلاس، آلبالو، آلوچه و به و... می‌باشد.

روستای دودران هم اکنون دارای برق- تلفن- گاز- آب آشامیدنی لوله کشی شده‌است ونیزاز دبستان- مسجد- پایگاه مقاومت روستا می‌توان به عنوان بناهای عام المنفعه نام برد.

روستای مزبور درقسمت غربی کوه‌های نسبتاً مرتفع ونه بین و گردنه حیران واقع شده‌است. آب و هوای سرد- در فصول سرد سال بنام (مه یئلی) از جانب قلعه معروف شندان (شندان قالاسی) و شمال همچون تازیانه‌ای بر پیکر این نواحی نواخته می‌شود و درجه حرارت منطقه بشدت کاهش می‌یابد. (شن گیله داغ او جا بویی زیروه سی * کند گوروکن قارکوله یی گیروه سی) درواقع کند کؤروکن به شمال شرقی دودران بین خانقاه علیا و دودران اطلاق می‌گردد که زمستانهای سرد و کولاکی و برف گیر داشته و دارد.

نام [ویرایش]در گذشته‌های بسیار دور- دودران و روستاهای همجوار شرقی آن (خانقاه سفلی- خانقاه علیا) پوشیده از درختان جنگلی بوده و اهالی این روستاها از درختان جنگلی به تهیه زغال اقدام می‌کردند و این که تهیه زغال فن و فنون خاص خودرا دارد و بعلت سوخت ناقص آن در کوره‌های زغال پزی دود نسبتاً غلیظی به هوا بر می‌خاسته آسمان این منطقه را دودآلوده می‌نموده‌است. پسوند -ران (و -لان) پسوندی در زبان آذری است به معنای «محل و جایگاه» و دودران به معنای «محل دود» است. پسوند -ران همان پسوندی است که در نام‌های تهران (محل گرم) و شمیران (محل سرد) نیز دیده می‌شود.

منابع:

fa.wikipedia.org

http://www.salamnamin.com