رودخانه زرینه رود

رودخانه زرینه رود میاندوآب
این رودخانه در جهت جنوب به شمال به موازات رودخانه سیمینهرود جریان دارد، و در طول مسیر خود از شهرستان شاهیندژ و میاندوآب میگذرد و در جنوب دریاچه ضمن تشکیل یک دلتای وسیع به عرض حدود ۱۰ کیلومتر که در مراتع پرآبی باتلاقی است در محل روستای پایینی و قلعه به دریاچه ارومیه میریزد .رودخانه زرینهرود (جغاتو) در شمال غربی ایران که در جنوب شرقی استان آذربایجان غربی قرار دارد. این رودخانه با طول ۲۳۰ کیلو متر طولانی ترین رود استان است و سرانجام به دریاچه ارومیه میریزد. سرچشمه این رود از کوههای «چهلچشمه» در شهرستان سقز استان کردستان است و در شهرستان تکاب رودخانههای خورخوره و ساروق و در شهرستان شاهین دژ رود های هولاسو و هاچه سو و محمودآباد و آجرلو چای و در شهرستان میاندوآب رود لیلان چای به آن می پیوندند بر روی این رود خانه سد بوکان قرار دارد که میزان آب خروجی را تنظیم میکند در گذشته سیلاب های ناشی از این رودخانه روستا های زیادی را در بر میگرفت.بر روی این رودخانه سد شهیدکاظمی احداث شده که از نظر ارتفاع از سد ارس مرتفعتر و از نظر اهمیت بعد از سد مزبور قرار دارد. این سد حدود ۷۰ کیلومتر با میاندوآب فاصله دارد. سد انحرافی نوروزلو در حدود ۱۰ کیلومتری میاندوآب، آب مورد نیاز کشاورزی دشت میاندوآب و قسمتی از دشتهای بناب و ملکان را تأمین مینماید. ضمناً در سالهای اخیر قسمتی از آب مشروب شهر تبریز و آذرشهر و چند شهر دیگر آذربایجانشرقی از آب این سد تأمین میشود.سطح حوزه آبریز رودخانه زرینهرود ۷۱۶۰ کیلومتر مربع بوده و در سال آبی ۱۳۷۸ ـ ۱۳۷۹ حداکثر دبی لحظهأی ۵/۹۹ مترمکعب در ثانیه و مجموع دبی سالانه ۸۵۹/۴۴۷ میلیون مترمکعب برآورد گردیده است.
این رودخانه از کوههای چهل چشمه کردستان بین سقز و بانه سرچشمه می گیرد و پس از عبور از شرق میاندوآب در جلگه وسیع آبروفتی به چند شاخه تقسیم می شود و از گوشه جنوب شرقی به دریاچه ارومیه می ریزد. طول آن 300 کیلومتر و حوزه آن بیش از 1100 کیلومتر مربع است . متوسط آبدهی این رودخانه ماهانه 5/139 میلیون متر مکعب برآورد می گردد . بر روی این رودخانه سد نسبتا بزرگی احداث شده است که از سد ارس مرتفع تر و از نظر ظرفیت و اهمیت بعد از سد مزبور قرار دارد . این سد حدود 70 کیلومتر با شهر میاندوآب فاصله دارد . سد انحرافی آن به نام نوروز مهر حدود 10 کیلومتری میاندواب واقع شده است و آب مورد نیاز کشاورزی جلگه میاندوآب و قسمتی از دشتهای بناب و ملکان را تامین می کند . ماهیان بومی رودخانه عبارتند از : کپور - سفید - اسپیله و زرد ماهی که طول برخی ار آنها به یک متر نیز میرسد. قابلیت سیاحتی این رودخانه چه از نظر تفرجگاهی . چه از نظر استفاده های قایق سواری بسیار زیاد است
منابع:
http://iran99.com
http://fa.wikipedia.org
http://www.azarnews.com
دیدگاه خود را ارسال نمایید