حمام حاج داداش روبه‌ر‌وی مسجد میرزایی در بازار بزرگ زنجان با وسعت تقریبی 3 هزار متر و با زیربنای 400 متر واقع شده است. حمام حاج داداش از طرف جنوب به راسته بازار پایین و مسجد آیت‌الله قایمی و از طرف غرب به کوچه سیدلر و از طرف شرق به سرای ملک که یکی از کاروانسراهای زنجان است، راه دارد. به گفته اهالی محل و عنوان این حمام سازنده این مکان فردی به نام حاج داداش است.

ورودی این بنا در ضلع شمالی و رو به مسجد است و از دو لنگه درب چوبین به ضخامتی در حدود 3 سانتی‌متر ساخته شده است. از تزیینات بسیار زیبای این بنا می‌توان گل میخ‌های آهنی را نام برد که جلوه خاصی به این بنا داده است.

بعد از ورودی این حمام هشتی وجود دارد که به وسیله آن امکان ارتباط به سربینه فراهم شده است. آزاره‌های این هشتی تا ارتفاع 2 متری آن با کاشی‌های سرامیکی پوشیده شده و سقف آن گنبدی شکل بوده و در راس این گنبد نورگیری با بیش از 60 سانتی‌متر ارتفاع و 50 سانتی‌متر قطر وجود دارد. حد فاصل بین هشتی و سربینه راهرویی قرار دارد و سقف آن به صورت هلالی شکل است.

سربینه یا رختکن فضایی مربع شکل است که سقفی گنبدی شکل بر بالای چهار ستون آن استوار شده‌ است، جنس این ستون‌ها از سنگ تراورتن سفید بوده و از تزیینات مارپیچی زیبایی برخوردار است. کف این سربینه با آجر فرش شده و در وسط سربینه حوض هشت‌ضلعی زیبایی وجود دارد که در بالای این حوض فضای گنبدی شکل سقف قرار گرفته است.

این گنبد که در بالای حوض قرار گرفته بر روی چهار طاق بزرگ استوار شده است. در سمت جنوب ‌غربی این سربینه پنج پله وجود دارد که از این طریق ورود به خبازخانه ممکن می‌شود و از ضلع غربی آن نیز دسترسی به پشت بام ممکن است. در حال حاضر فضای داخل سربینه به وسیله تخت‌هایی برای نشستن، استراحت کردن و نوشیدن چای پر شده و بر روی دیوارهای این سربینه تزیینات و قاب عکس‌های مختلفی قرار گرفته است.

بعد از عبور از دالان به گرمخانه می‌رسیم که به شکل مربع بوده و در حدود 2 متر ارتفاع دارد، سقف این گرمخانه دارای گنبدهای متعددی است که گنبد مرکزی آن دارای نورگیر دایره‌ای شکل بوده و در اطراف آن چهار نورگیر کوچک به شکل بسیار زیبایی تعبیه شده است. در گوشه شمال شرقی این گرمخانه ورودی وجود دارد که در زمان گذشته راه ورود به خلوتی بوده و در حال حاضر نیز راه ورود به سرویس‌های بهداشتی است.

مصالح به کار رفته در ساخت حمام حاج داداش همانند سایر بناهای تاریخی و از آجرهای 20 در 20 در ساخت استفاده شده است. همچنین از دیگر مصالح به کار رفته در ساخت این بنا می‌توان ملات گچ و آهک، ساروج، سنگ تراورتن و کاشی‌های فاقد نقش نام برد. تزیینات این بنا کاشی‌هایی با رنگ فیروزه‌ای، آبی روشن، آبی‌سیر و زرد است.

سیستم آبرسانی این بنا از طریق دو و یا سه چاه صورت می‌گیرد، به گونه‌ای که آب مورد نیاز به وسیله دلوبالا کشیده شده و سپس داخل حوض ریخته می‌شود.

گرم کردن آب این گرمابه از طریق سوزاندن فضولات حیوانی و چوب صورت می‌گرفته است.