احداث بنای برج یادمان شیخ شبلی دماوند واقع در نواحی شرقی و مشرف بر این شهر به دوران حکومت سلجوقیان باز می‏گردد.

این اثر تاریخی ارزشمند که امروزه آن را به عنوان نماد تاریخی دماوند می‏شناسیم از شمال به "تارود"، از جنوب به گورستان، از شرق به دره و از غرب به باغی وسیع و زیبا منتهی می‏شود.

هر چند برخی اهالی دماوند برج شبلی را به عنوان سازه‏ای آرامگاهی می‏شناسند اما این اثر تاریخی یک بنای یادبود است.

بنای برج شیخ شبلی از خارج هشت ضلعی و از درون مدور، پی این اثر تاریخی از لاشه سنگ و ملات گچ و نمای ابتدایی آن چهارگوش است که پایه‏های هشت ضلعی آن در انتها با استفاده از آجر پرداخت شده است.

علاوه بر این در گوشه هر یک از هشت ضلع بیرونی برج، ستون‏هایی به شکل نیم‏دایره ایجاد و با آجر پخ زینت داده شده است.

ارتفاع کل بنا نزدیک به 10 متر و ورای درب ورودی که به دو اسپر تزئینی منقش شده سایر سطوح جانبی برج دارای سه اسپر عمودی چهارگوش و مزین به نقشی زیباست.

بخش داخلی این بنای یادبود را دایره‏ای به قطر پنج متر تشکیل و سطوح جانبی آن تا زیر گنبد به وسیله گچ پوشیده شده و همچنین گنبد برج از بیرون دارای هشت شکاف با زوایایی کمتر از 90 درجه است.

شیخ شبلی عارفی مشهور در قرن سوم هجری بود که نام و نسبت‏های متفاوتی برای وی نقل شده که دلف بن جفره، حجدربن خلف، دلف بن حجدر، محمد بن خلف و جعفربن خلف از آن جمله‏اند.

این زاهد و پرهیزگار اهل تصوف در سال 248 هجری در بغداد چشم به جهان گشود تا پس از گذراندن دوران جوانی خود در این شهر، حکم حکومت بر دماوند را از خلیفه وقت دریافت کند.

پدر شیخ، اهل قریه شبله یا شبیله از ناحیه "اسروشنه" ماوراء النهر خراسان و پرده‏دار خلیفه عباسی بود تا آنکه در سن 87 سالگی و در جمعه ذی‏الحجه سال 334 هجری قمری در بغداد دار فانی را وداع گفت و در مقبره "خیزران" این شهر آرمید.