شهرستان جویبار یکی از شهرستان‌های مرکزی استان مازندران است. با ۶/۲ درصد جمعیت مازندران تا چند سال گذشته بخشی از شهرستان قائمشهر محسوب می‌شده‌است. مرکز این شهرستان شهر جویبار است.

میدان کشتی

مختصات جغرافیایی آن ۴۷،۵۲ تا ۵۸،۵۹،۵۲ طول شرقی از نصف النهار مبدأ و ۳۳،۳۶ تا ۴۷،۳۶ عرض شمالی است. حدود آن از شمال به دریای مازندران از جنوب به شهرستان قائمشهر از شرق به شهرستان ساری و از طرف غرب به شهرستان بابلسر می‌رسد.

رودخانه سیاهرود از میان این شهرستان عبور کرده و به دریای خزر می‌ریزد. شهرستان جویبار در حال حاضر به عنوان پایتخت کشتی جهان شناخته می‌شود

جویبار پیشتر بخشی از شهرستان قائم‌شهر بود و در سال ۱۳۷۶ به شهرستان تبدیل شد. طبق تقسیمات کشوری سال ۱۳۷۷ دارای دو بخش گیل‌خواران و مرکزی و ۴ دهستان حدود ۳۰۰ کیلومتر مربع وسعت بوده‌ است.

تاریخ

گمان می‌رود اجتماع اولیه مردم در شهرستان جویبار به دوران صدر اسلام باز گردد. ولی اولین مدرک و نشانه از جویبار در کتاب سهمی، نویسنده تاریخ جورجان که در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم زندگی می‌کرد در صفحه ۴۸۸ در مورد یک شخصیت علمی و فقهی برجسته با نام یعقوب تن بلائی از دهستان گیل‌خواران (نام قدیمی جویبار) نوشته شده‌است. تاریخ مرگ این فرد ۲۹۲ هجری ذکر شده‌است. این شهر در دوره‌های مختلف تاریخ از شهرهای کلیدی طبرستان بوده‌است.

در سال ۱۳۱۰ در دورهٔ پهلوی به دست شخصی از ارامنه تبار (معروف به یبرم ارمنی)ساخته شده بود که در 1312 در سفر رضا شاه به این شهرستان این کارخانه را خریداری و آن را گسترش میدهد که از جمله گسترش آن یک دستگاه مولد برق بود که در آن زمان برق شهر را نیز تأمین میکرد (به گفته موی سپیدان )که می‌توان گفت این کار اولین سنگ بنای شهر جدید جویبار بود. هم زمان با آن تأسیس ژاندارمری و مخابرات با مرکز تلفن مغناطیسی به این امر کمک کرد.

مراکز تاریخی و تفریحی

ساختمان فرمانداری
در شهرستان جویبار تاکنون ۲۰ اثر تاریخی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌است. ۱۱ تپه تاریخی با قدمت هزاره اول پیش از میلاد، محوطه باستانی انبارسر، تکایای چهل‌تن، بیزکی، کردکلا، امام‌زاده حبیب‌الله، سقاتالار بیزکی، پل جمعه بازار و سیکاپل از جمله این آثار باستانی ثبت شده می‌باشند. 

سواحل چپکرود
سواحل چپکرود به طول ۱۸ کیلومتر از بکرترین سواحل در استان مازندران محسوب می‌شود. این سواحل دارای چند طرح سالم‌سازی دریا نیز می‌باشد.

خشت‌پل (جمعه بازار) بر روی سیاهرود
جمعه بازار
جمعه بازار، بازاری تاریخی در جویبار است که به صورت هفتگی هر جمعه برپا می‌شود. این بازار در سراجکلا، نزدیکی سیاهرود و در کنار پل خشتی این شهر قرار دارد.

پل جمعه بازار (خشت پل) جویبار
پل خشتی جمعه بازار که به خشت پل نیز معروف است در دوران قاجار ساخته شده‌است در فاصله پنج کیلومتری جویبار و بر روی رودخانه سیاهرود قرار دارد. طول دهنه این پل ۲۰ متر و عرض آن ۷٫۵ متر می‌باشد. این پل دارای ۵ طاق جناقی است و پایه‌های آن در جهت مخالف جریان آب دارای موج شکن مثلثی شکل می‌باشد. به دلیل رفت و آمد زیاد و نگهداری نامناسب در حال تخریب است. در حال حاضر پل دیگری در کنار این پل در دست احداث می‌باشد.[۲۱][۲۲]

سیکاپل
پل تاریخی سیکاپل که به پل درویش محمدشاه نیز معروف است در روستای درویش محمدشاه و نزدیکی شهر جویبار و بر روی سیاهرود قرار دارد. این پل در دوره قاجار ساخته شده و احتمال می‌رود بیشتر از ۲۰۰ سال از ساخت آن گذشته باشد. مقبره امامزاده درویش محمد شاه که گفته می‌شود از نوادگان علی بن حسین از امامان شیعه می‌باشد در فاصله ۳۰۰ متری این پل قرار دارد. این پل با شماره ۲۱۹۹۳ در فهرست آثار ملی کشور ثبت گردیده‌است.

پل ازان
پل ازان که در زمان قاجاریه ساخته شده‌است شش چشمه طاق دارد و ارتفاع بلندترین آن‌ها از سطح آب شش متر است. این پل در روستای ازان قرار دارد.  این پل در سال ۱۳۷۹ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. 

تکیه کردکلا
این تکیه در سال ۱۲۸۰ هجری قمری ساخته شده و در ۲۸ کیلومتری شمال غربی جویبار واقع شده‌است. این بنا دارای نمایی آجری و سقفی پوشیده از سفال است و دارای یک ایوان و شش ستون چوبی است که در ایوان آن کتیبه‌ها و نقاشی‌هایی از صحنه‌های جنگ، شکار حیوانات و مراسم مذهبی به چشم می‌خورد. 

تپه‌های باستانی
در شهرستان جویبار تعداد زیادی تپه باستانی وجود دارد که از بین آن‌ها می‌توان به تپه اسماعیل‌کلا بزرگ، تپه جن‌کتی، تپه حیدرآباد، تپه دونچال، تپه دین‌بن، تپه دین‌چفت‌سر، تپه دین‌لاریمی، تپه شورکا و تپه فوتم‌سنگ‌پل اشاره نمود.